Deel de erfenis met de kinderen

We gaan bekijken hoe de erfenis met de kinderen moet worden verdeeld, conform de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek. Voor het beste juridisch advies is het belangrijk om te beschikken over: boedeladvocaten, met juridische ervaring.

Hoe deel je de erfenis met de kinderen?

Als het gaat om het verdelen van de erfenis met de kinderen, zeg dan allereerst dat de Herencia, verwijst naar de roerende en onroerende goederen die eigendom zijn van een persoon en die na hun overlijden worden overgedragen aan hun nakomelingen, moeten worden verdeeld op de manier die wordt aangegeven door het Burgerlijk Wetboek.

Het Burgerlijk Wetboek stelt vast dat in de erfenis een deel van de zullen dat de wet verplicht te leveren aan de kinderen, afstammelingen, waarop zij volgens de wet recht hebben.

Toch bestaat de mogelijkheid dat ze niet ontvangen wat hen wettelijk toekomt, het legitieme, in het geval dat er een wettelijke reden is om ze te onterven.

Legitieme en gedwongen erfgenamen

De legitieme, volgens de definitie van Burgerlijk Wetboek is het deel van het vermogen waarover de erflater niet kan beschikken omdat de wet het heeft voorbehouden aan bepaalde erfgenamen, hierom verzocht gedwongen erfgenamen.

De erfenis die onder de kinderen moet worden verdeeld, de legitieme, zelfs als ze het er niet mee eens zijn.

Wie ze zijn, zijn gedwongen erfgenamen met het recht op wettige

Het Burgerlijk Wetboek bepaalt welk bedrag verdeeld moet worden tussen de afstammelingen, de opklimmers of de echtgeno(o)t(e)

Zij zijn gedwongen erfgenamen, en in deze volgorde als volgt:

1. Kinderen en afstammelingen met betrekking tot hun ouders en afstammelingen.
2. Bij het ontbreken van het bovenstaande, ouders en bloedverwanten met betrekking tot hun kinderen en hun nakomelingen.
3. De weduwnaar of weduwnaar op de wijze en in de mate bepaald door deze Code.

De meest voorkomende situatie bij erfenissen is dat het vermogen van de overledene wordt verdeeld onder hun nakomelingen, onder hun kinderen of kleinkinderen.

Als de overledene deze nakomelingen niet had, ging de erfenis vervolgens over op de ascendanten, de ouders, en in de derde plaats op de echtgenoot, die de volgende is op de erfopvolgingslijst.

Welk percentage van de erfenis komt overeen met de legitieme

De wettige van de kinderen en nakomelingen is, zoals bepaald in het Burgerlijk Wetboek, tweederde van het erfelijk vermogen van de ouders.

Een van deze twee derde is vrij beschikbaar voor de erflaters, maar met een beperking. Het gaat om de verbetering dat is dat derde deel van de erfenis in de vorm van een legaat dat de ouder als verbetering kan geven aan een of meer van zijn gedwongen erfgenamen, waardoor de strikte rechtmatigheid ten aanzien van die erfgenamen wordt vergroot.

Wat betreft het derde deel van de erfenis waarnaar we nog niet hebben verwezen, het staat vrij ter beschikking van de erflater, die erover kan beschikken zoals hij wil. Dit deel kan worden overgelaten aan andere personen dan zijn gedwongen opvolgers als de erflater daartoe besluit.

Samengevat is de verdeling van de erfenis als volgt verdeeld:

• Een derde gaat naar de wettige erfgenamen
• Het derde deel van de verbetering wordt verdeeld onder diezelfde gedwongen erfgenamen als de overledene beslist.
• Het andere derde deel is vrij beschikbaar, dat kan worden overgelaten aan wie je wilt, binnen of buiten de geforceerde.

Hoe wordt de erfenis verdeeld als er geen testament is?

In geval van vererving met een testament is de wettig van de ouders of opgaande lijn de helft van het erfelijk vermogen van de kinderen en afstammelingen. tenzij ze aanwezig zijn samen met de weduwe van de in overtreding zijnde afstammeling, in dit geval zal het een derde van de erfenis zijn.

De legitimatie die voor de ouders is gereserveerd, wordt in gelijke delen tussen de twee verdeeld; als een van hen is overleden, valt alles op de overlevende.

In het geval dat de erflater noch vader noch moeder in leven laat, maar in opgaande lijn in gelijke mate van vaderlijke en moederlijke lijn, wordt zijn erfenis als volgt verdeeld: de erfenis in tweeën tussen beide lijnen.

In het geval dat de ascendanten van een verschillende graad waren, zal deze volledig overeenkomen met die het dichtst bij de ene of de andere lijn.

Hoe kun je een kind onterven?

In het geval van onterving van een kind, heeft hij geen recht op wettiging.

Er zijn verschillende redenen waarom het mogelijk is om een ​​kind, een ascendant of een echtgenoot te onterven. Er zijn generieke en specifieke oorzaken, afhankelijk van de relatie tussen de persoon die de erfenis verlaat en de erfgenaam.

Het Burgerlijk Wetboek stelt in zijn artikelen 848 tot 857 de voorwaarden voor gevallen van onterving vast:

Onterving kan alleen plaatsvinden voor een van de oorzaken die uitdrukkelijk door de wet worden genoemd. Het kan worden gemaakt in een testament, waarin de rechtsgrond wordt uitgedrukt waarop het is gebaseerd.

De volgende zijn slechts oorzaken voor onterving:

• Zonder legitieme reden voedsel te hebben geweigerd aan de vader of ascendant die hem onterft.
• Hem in actie hebben mishandeld of hem in woord ernstig hebben beledigd.
• Het ouderlijk gezag hebben verloren door de oorzaken van artikel 170 van het Burgerlijk Wetboek.
• Voedsel hebben geweigerd aan hun kinderen of nakomelingen zonder legitieme reden.
• Een van de ouders hebben geprobeerd tegen het leven van de ander.
• Huwelijksplichten ernstig of herhaaldelijk hebben geschonden.
• Degenen die aanleiding geven tot het verlies van het ouderlijk gezag, volgens artikel 170.
• Eten hebben geweigerd aan de kinderen of de andere echtgenoot.
• Geprobeerd hebben tegen het leven van de erflater echtgenoot.

In het geval van latere verzoening van de overtreder en de beledigde partij, ontneemt het laatstgenoemde het recht om te onterven en maakt het de reeds gemaakte onterving nietig.

Die kinderen of afstammelingen van de onterfden zullen hun plaats innemen en behouden de rechten van gedwongen erfgenamen met betrekking tot de wettige.

Op het moment van de waarheid, juristen in erfenissen zoals: Nalatenschappen.eu Ze helpen ons de beste gezinsbeslissing te nemen in tijden van bijzondere omstandigheden.