توسط عیسی بارنا جانشینی غیر ارثی که به آن جانشینی غیر ارثی، قانونی یا مشروع می گویند، در صورت عدم وجود یا بطلان وصیت متوفی صورت می گیرد. با توجه به لزوم انتخاب جانشین و در صورت عدم وجود وصیت نامه کتبی متوفی، قانون با تعیین جانشین به طور پیش فرض در بین بستگان متوفی، آن وصیت نامه را جایگزین می کند. به این وراث، وراث قانونی می گویند. اگر وارث قانونی وجود نداشته باشد، دولت یا یک جامعه خودمختار ارث خواهند برد.
جانشینی بدون ارث یک چهره قانونی محسوب می شود. در ماده 658 به بعد قانون مدنی تنظیم شده است. زمانی اتفاق می افتد که متوفی وصیت نکرده باشد، وصیت نامه باطل اعلام شود یا زمانی که از بین رفته باشد. همچنین زمانی اتفاق می افتد که وصیت نامه شامل تمام دارایی های متوفی نباشد.
ضمناً زمانی که ورثه یا وراث هیچ شرطی را که در وصیت نامه ذکر شده رعایت نکنند یا در صورت فوت وراث در حضور موصی یا انکار وراثت بدون وجود آن، باید به مقررات مربوط به عدم وجود وراث مشروع استناد شود. نه حق افزایش دارد.
در صورتی که ورثه مستقر ناتوان از جانشینی تشخیص داده شود، باید به قواعد تنظیم کننده جانشینی قانونی نیز متوسل شد.
تعیین وراث در صورت جانشینی غیر وصیت:
قانون مدنی برای تعیین ورثه یا وراث یک سری قوانین وضع کرده است. ورثه حسب مورد باید اظهارنامه رسمی یا قضایی انجام دهند.
- جانشینی ابتدا با خط نزولی مستقیم (فرزندان، نوه ها و غیره) مطابقت دارد.
– در صورت نبودن اولاد و اولاد متوفی، اجداد آنها (والدین، اجداد و اجداد و ...) ارث می برند.
– در صورت نبودن اولاد یا اولاد، زوج بازمانده و در صورت عدم وجود، اقارب وثیقه متوفی تا درجه چهارم (پسر عمو، برادرزاده، برادرزاده، اولی زاده) ارث می برد.
- در صورت عدم وجود موارد فوق، دولت ارث می برد.
همسر بازمانده (بیوه یا بیوه) حداقل حق دارد:
– حق انتفاع 1/3 در صورت وجود اولاد متوفی.
– حق انتفاع 1/2 در صورت نبودن اولاد ولي وجود ذليل.
- کل ارث ملکی در صورت عدم وجود اولاد، اولاد یا اولاد.
ژسوس بارنیا، متخصص در حقوق املاک و مالی
