Spreeuwen en zonnepanelen

Zonnepanelen en spreeuwen

Spreeuwen zijn een plaag en sommige gemeenten, zoals de Het gemeentehuis van MollerussaProbeer de spreeuwenplaag te bestrijden met twintig luidsprekers die roofvogelkreten uitzenden om ze weg te jagen. Spreeuwen zoeken 's nachts hun toevlucht in de populaties waar ze hun slaapkamers hebben, om zichzelf te beschermen tegen roofdieren en de thermische gradiënt van de steden. De massale aanwezigheid van spreeuwen bederft met hun ontlasting de stoep en het straatmeubilair. De ongediertepreventiesystemen voor deze vogels bestaan ​​uit geluidsafschrikmiddelen en luidsprekers die zijn geprogrammeerd om, wanneer het donker begint te worden, een simulatie van roofvogelkreten uit te zenden die de spreeuwen doen schrikken en zo voorkomen dat ze in de bomen van de populaties slapen. de gezondheidsproblemen die zij veroorzaken en die klachten van burgers veroorzaken, tot een minimum te beperken. Hoewel deze afschrikkende maatregelen een tijdje effectief zijn, wennen de spreeuwen er uiteindelijk aan en slapen ze weer in de bomen van de steden.

In andere populaties, zoals Gironaworden er minder spreeuwen waargenomen op het Dichter Marquinaplein met de acties om de vogels bang te maken bestaande uit:

• lasers,
• alarm klinkt
• kreten van roofvogels,
• valken,
• trampas
• pyrotechnische apparaten

Deze hele reeks maatregelen brengt hoge economische kosten met zich mee en wordt gebruikt om de vogels in de steden uit de bomen te verdrijven. Hoewel het gecontracteerde bedrijf erop wijst dat ze elk jaar minder exemplaren detecteren vanwege de effectiviteit van het systeem, is de interventie moet herhaald worden omdat er te veel vogels zijn en hun uitwerpselen de openbare weg vervuilen.

Spreeuwen gebruiken chaos als verdedigingswapen.

Wanneer deze spreeuwen op het punt staan ​​in grote kudden af ​​te dalen om in de bomen van de steden te slapen, probeert de slechtvalk ze te vangen, maar wie zal de snelheid van de valk of de chaotische formatie van de spreeuwen winnen? De spreeuwen brengen met hun gecoördineerde bewegingen de valk in verwarring, die er nauwelijks in slaagt een prooi te pakken te krijgen.

Andere oorzaken van de verspreiding van spreeuwen zijn:

• Hun gezelligheid beschermt hen tegen vogels en andere roofdieren.
• Spreeuwen vallen andere vogels lastig en verdrijven ze uit hun nesten.
• Spreeuwen eten het voedsel op waarmee andere soorten in de winter kunnen overleven.
• Er bestaat een verband tussen het grote aantal spreeuwen en de achteruitgang van andere soorten.
• Het zijn allesetende soorten die een breed scala aan voedingsmiddelen kunnen exploiteren, van ongewervelde dieren tot zaden en fruit.
• Door hun binoculaire zicht in combinatie met hun snavelkenmerken kunnen ze beter voedsel vinden in koudere klimaten dan andere vogels, wat betekent dat ze in de winter niet naar warmere klimaten hoeven te migreren.
• Zijn cognitieve vaardigheden maken hem vrijwel onkwetsbaar voor aanvallen van mensen.

Spreeuwen, een invasieve soort die niet meer weg te denken is.

De spreeuw, ook wel bekend als Sturnus vulgaris, is een vogelsoort die behoort tot de familie Sturnidae. Het wordt gekenmerkt door zijn iriserende zwarte verenkleed met witte stervormige vlekken op het bovenste gedeelte tijdens het broedseizoen. In de winter wordt het verenkleed meer gevlekt.

Spreeuwen zijn allesetende vogels en voeden zich met een grote verscheidenheid aan voedsel, waaronder insecten, wormen, fruit, zaden en menselijk afval. Ze staan ​​bekend om hun vermogen om geluiden te imiteren en kunnen behoorlijk luidruchtig zijn in hun kuddes. Deze soort komt oorspronkelijk uit Europa, maar is ook geïntroduceerd in andere delen van de wereld, waaronder Noord-Amerika. Het zijn sociale vogels die in de winter vaak grote groepen vormen en door hun groepsgedrag en gewoonten problemen kunnen veroorzaken in stedelijke gebieden.

De gevlekte spreeuw Sturnus vulgaris Het is Amerika zowel in het noorden, midden als het zuiden al binnengevallen. Deze vraatzuchtige invasieve soort kwam dankzij Shakespeare naar de Verenigde Staten. Op een koude ochtend in maart 1890 ging apotheker en theaterfanaat Eugene Schieffelin, een immigrant van Duitse afkomst, naar Central Park in New York, beladen met kooien vol vogels. Beïnvloed door het werk van William Shakespeare opende Schieffelin de kooien en bevrijdde de vogels. Deze ernstige milieufout veranderde de ecologie van de Verenigde Staten voor altijd.

Shakespeare noemde spreeuwen slechts één keer in "Henry IV." Hotspur komt in opstand tegen de koning en denkt dat een manier om hem te kwellen zou zijn door een spreeuw te leren 'Mortimer' te zeggen, de naam van een van de vijanden van de koning. Die ene vermelding is de oorzaak van een ware milieuramp.

Schieffelin was lid van de American Acclimatization Society, die tot doel had planten en vogels uit Europa in de 'Nieuwe Wereld' te introduceren, zodat immigranten zich thuis zouden voelen bij aankomst in het nieuwe land Amerika. Hun onverantwoordelijke daad is de reden dat er vandaag de dag ongeveer 200 miljoen spreeuwen in Noord-Amerika leven, wat een ramp is voor boeren en ranchers, maar ook voor huizen en stadsmeubilair in steden. Er wordt geschat dat deze invasieve soort elk jaar bijna $1.000 miljard aan schade veroorzaakt in de Verenigde Staten van Amerika.

Ze vormen ook een ernstig gevaar voor de luchtvaart, want wanneer een vliegtuig een van hun grote groepen kruist, komen de vogels in de motoren terecht en de gevolgen zijn verwoestend.

In het geval van Zuid-Amerika is de aanwezigheid ervan een meer eigentijds fenomeen, waarbij de eerste waarnemingen begin jaren tachtig in Buenos Aires, vooral in Argentinië, een aanzienlijke druk op het lokale ecosysteem uitoefenden. Deskundigen van de Nationale Universiteit van La Plata analyseren de gedragspatronen en de gevolgen van deze vogels voor het milieu.

“Buitenlandse wezens gaan de strijd aan met inheemse wezens om dezelfde hulpbronnen. Het verplaatsen en introduceren van een soort in een nieuwe omgeving is altijd het begin van een invasief proces. Maar de laatste fase van dit proces, waarin de soort erin slaagt zich te vestigen in een groeiende en groeiende populatie, wordt beïnvloed door meerdere elementen”, aldus Dr. Adrián Jauregui, leider van het onderzoek en lid van het Bird Ecology Laboratory van het Institute of Limnologie “Dr. Raúl A. Ringuelet”, verbonden aan de Nationale Universiteit van La Plata en CONICET.

De nesten in de zonnepanelen

De spreeuw is een zangvogel die nestholtes zoekt en zijn aanwezigheid heeft uitgebreid naar Oceanië en Amerika.

Spreeuwen worden vaak verward met kraaiachtigen omdat ze uitstekende imitators zijn die het vermogen hebben om de liedjes van andere vogels te kopiëren, maar daar zijn ze niet tevreden mee, ze reproduceren ook getrouw geluiden die net zo verschillend zijn als het kwaken van kikkers, de telefoon, de mobiele telefoon of de auto alarm. Ze zijn ook vaak verwant aan kraaiachtigen vanwege de donkere kleur van hun verenkleed, het vermogen om te krijsen en hun hoge cognitieve vermogen. Het is in deze laatste eigenschap dat het gemak ligt bij het herkennen van vogelgeluiden of andere geluiden, het onthouden ervan en het uitzenden ervan in bepaalde omstandigheden of tijden van het jaar.

Maar helaas schaadt de ongecontroleerde uitbreiding andere inheemse soorten en veroorzaakt ernstige schade aan de landbouw, de veehouderij en de steden. En het meest ongelukkige is dat wij deze uitbreiding faciliteren:

Op onze daken worden zonnepanelen geplaatst voor de productie van elektriciteit of sanitair warm water. Als het een moderne constructie is, zijn de platen al geïntegreerd in de structuur van het gebouw, maar in veel huizen met een Arabisch pannendak worden de platen bovenop de pannen geplaatst, waardoor er veel holtes ontstaan ​​waar deze Vogels kunnen er veilig nestelen en hun kroost grootbrengen.

Spreeuwnesten zijn erg volumineus en bestaan ​​naast planten vaak ook uit zeer heterogene materialen, zoals plastic, stukjes stof en vooral stukjes geëxpandeerd polystyreen, ook wel polystyreen genoemd, dat ze verkrijgen van vuilstortplaatsen en zelfs van de bescherming tegen vogels die we op de dakrand van onze gebouwen plaatsen. Deze volumineuze nesten ingebed tussen de tegels en de zonnepanelen kunnen de integriteit van het gebouw ernstig aantasten. Sterker nog: bij hevige regen wordt het water vastgehouden door het nest en vullen de kanalen zich met water tot het niveau van de vorige tegel. waar water het gebouw kan binnendringen en lekkages en allerlei soorten schade kan veroorzaken.

Maar spreeuwen geven niets om de schade die ze aan gebouwen toebrengen en dankzij onze huizen en onze zonnepanelen groeien ze met een groeisnelheid die nog nooit eerder is gezien vóór het tijdperk van hernieuwbare energie.