De gemeente Lloret de Mar Het ligt aan de zuidkant van de provincie Girona en maakt deel uit van de regio La Selva. Het gemeentelijk gebied heeft 39.089 inwoners (INE, 2020).
Het behoort tot de regio van La Selva. Het is een van de internationale referentiesites in de toerisme in Girona.
Lloret bestaat uit een stedelijke kern en een reeks buurten en ontwikkelingen, waardoor het een zeer verspreide gemeente is op territoriaal niveau. Momenteel zijn er meer dan 35 urbanisaties en in de gemeentelijke termijn zijn er tot zeven stranden met een totale kustlijn van 7 km. Daarom is Lloret de Mar een van de belangrijkste toeristische bestemmingen in Catalonië.
Het heeft een mediterraan kustklimaat en dankzij het matigende thermische effect van de zee kunt u altijd genieten van een mildere temperatuur dan in het binnenland. De Middellandse Zee is het hele jaar door een warme zee, deze matiging van de temperatuur komt meer voor in de winter dan in de zomer. De maximale regenval is geconcentreerd in de herfst.
Meer informatie over Lloret de Mar
Lloret de Mar Het dateert historisch uit de Iberische en Romeinse tijd op verschillende archeologische vindplaatsen. In de Middeleeuwen lijkt het voor het eerst gedocumenteerd in 966 in de vorm geprezen, een versie van het Latijnse woord "lauretum" (laurier). Net als veel andere kustplaatsen aan de Middellandse Zee, werd Lloret tijdens de middeleeuwen regelmatig overvallen door Saraceense piraten. Er wordt gezegd dat de danstraditie van «Ses Almorratxes» is destijds ontstaan.
De huidige kern van de bevolking werd gevormd in de s. XV rond het strand. Voorheen was het 1 km landinwaarts, om aanvallen van piraten te vermijden of indien nodig voor te bereiden, en naast de Hermitage van Les Alegries, die de belangrijkste kerk van de Villa was voordat de huidige kerk van San Roman werd gebouwd. Van de s. In de XNUMXe eeuw werd de haven van Lloret (momenteel zonder overblijfselen) dankzij de handel steeds belangrijker, waarvan de huizen gebouwd door de Indianen een herinnering zijn.
Lloret de Mar begon de eerste buitenlandse bezoekers rond 1950 te ontvangen. Sinds de voorgaande jaren, de jaren twintig en zelfs daarvoor, verwelkomde het in de zomer geselecteerde families uit de Barcelona-gemeenschap en haar omgeving die op zoek waren naar een aangename sfeer op de stranden van Lloret . Onder de illustere vakantiegangers moet Josep Carner worden genoemd, een van de grote dichters van Catalonië, die in 1919, in het tijdschrift D'Aquí, d'Allà, doopte Lloret de Mar als "zacht paradijs".
De naam van Lloret de Mar was bekend door die beroemde Marina-aria die letterlijk zegt: “Costa la Levante, playa la de Lloret”. Het werd voor het eerst gezongen in 1855 en jaren later werd het de eerste reclameslogan van Lloret de Mar.
Na de Spaanse Burgeroorlog van 1936-39 koos de bourgeoisie van Barcelona en haar invloedsgebied opnieuw Lloret de Mar, onder andere kustplaatsen, als vakantiebestemming. Beetje bij beetje overschrijdt de roem van de zomerstad de grens van de Spaanse staat en beginnen de eerste buitenlandse gezichten te verschijnen. Een Duitse tandarts, Ernest Adler (Karlsbad, 1906 – Lloret 1996), van groot aanzien in Europa op het gebied van orale geneeskunde, gevestigd in de stad, draagt bij aan het verspreiden van de naam en uitmuntendheid van de stad onder zijn Midden-Europese klantenkring.
Lloret de Mar Dan begint de grote stedelijke transformatie die de bevolking op een afdoende manier naar de toeristenindustrie zal leiden. Mensen zetten alles op een enkel menu, misschien uit angst dat andere alternatieven ze in de toekomst zouden laten mislukken, wat met toerisme en gastvrijheid naar verwachting goed zou zijn. De verbouwing van de stad tot een eersteklas vakantiecentrum heeft ons de historische wortels niet doen vergeten die het lange bestaan van de stad laten zien. Het huidige Lloret is het resultaat van de bekwame aanpassing van het leven in Lloret aan de heersende economische perspectieven op een bepaald moment.
Toeristische informatie in Lloret de Mar