Aile işi. İspanya'daki en önemli

Álvarez Gómez aile şirketi, ilk mağazasının arkasında kendi markası altında pazarlanan kozmetik müstahzarlar, iksirler ve çeşitli parfümeri ürünleri üretmeye başladı. 1912'de özel bir parfümeri müstahzarı gerçek bir satış başarısı haline geldi ve bugün hala büyük bir prestije sahip. Formülün bileşenleri limon, bergamot, biberiye, sardunya... tarlalardan ve çiçeklerden gelen kokular ve aromalar, temiz, canlandırıcı ve saf bir kolonya ile sonuçlandı. "Álvarez Gómez Konsantre Kolonya Suyu" bugün hala adını koruyor ve Art Deco tasarımlı şişesi sadece İspanyol evlerinde değil, ülkemizdeki prestijli otel ve restoranlarda da kullanılması nedeniyle bize çok tanıdık geliyor. 90'lardan bu yana, dümende yeni bir nesil bulunan Álvarez Gómez şirketi, üretimi standartlaştırdığı bir fabrikaya, ülke çapında bir dağıtım ağına ve şirketin farklı alanlarında toplam profesyonelleşmeye sahiptir. Amaç, şirketin orijinal aile karakterini kaybetmeden en iyi profesyonelleri bünyesine katmaktı. Zaten 4 kuşak aile şirketi var. Şu anda uluslararası genişlemeyi ve yeni aroma ve ürünlerin yaratılmasını seçtiler.

Barceló Grubu'nun şu anda dünya çapında 33000'den fazla çalışanı bulunmaktadır. Evrimindeki en önemli tarihler olarak aşağıdakileri vurgulayacağız:

• 1954: turizm sektörüne giriş
• 1962: Otel endüstrisinde başlangıçlar
• 1968-1981: Uluslararası genişleme
• 1992: Kuzey Amerika pazarına giriş
• 1995: İspanya'da bir şehir içindeki ilk otel (Barceló Sants, Barselona'da)
• 1997: Barceló Otel Grubunun genişletilmesi
• 2001: Barceló Grubu 100 otele ulaştı
• 2002: Malta, Tunus ve Fas'ta bayilikler. Grupo Barceló, ABD'deki ilk otel şirketi oldu.
• 2003: Barceló Hotel Group ilk web sitesini açtı ve yeni bir Çevrimiçi Rezervasyon Merkezi oluşturdu.
• 2005-2010: Stratejik planın başarısı. Barceló Grubu dünya çapında İlk 30'a giriyor (2007)
• 2011: Krizle mücadele etmek için genişlemenin yerini yenileme aldı.
• 2015: Genişletme yeniden etkinleştirildi
• 2016: Başkente iniş: Madrid

       

Abengoa SL'de aşağıdaki aşamaları vurgulayabiliriz: 1941-1950: İlk faaliyetlerin geliştirilmesi ve Endülüs boyunca genişleme. Faturalama 45 milyon Peseta'yı (270.456 €) aşıyor 1951-1960: Şirketin faaliyetlerini konsolide ederek İspanya çapında genişleme. Faturalama 4.880 milyon pesetaya (29.329.391 €) ulaştı 1961-1970: Uluslararası pazarda faaliyet başladı. İlk uluslararası projeler Kolombiya, Venezuela ve Guatemala'da. Yurtdışındaki ilk ofis Arjantin'de kuruldu. 1971-1990: Pazarda sürekli yeniliklerle yeni uzmanlaşmış şirketlerin doğuşu. Faturalandırma 52 milyon pesetadan (314.906.303 €) fazladır. 1991-2003: Şirket faaliyetlerini yeni bilgi teknolojilerinin, yenilenebilir enerjinin, biyoyakıtların ve çevreye saygının geliştirilmesi ve yenilenmesine odaklıyor.Faturası 144 milyon pesetayı aşıyor. (865.457.431 €) 2004-2010: Projeler büyüyor ve coğrafi konumlar giderek daha çeşitli hale geliyor. Abengoa, sektöründe lider olarak konumlanmakta ve ABD, Hindistan veya Çin gibi yerlerde faaliyet göstermektedir. Bu aşama, strateji ve tüm faaliyetlerin enerji ve çevre üzerine odaklanması amacıyla Telvent'in %40'ının satışı ile sona ermektedir. 2011'den bugüne Abengoa, kapsamlı kariyeri ve mesleki deneyimi nedeniyle Royal House eski başkanı Alberto Aza'nın uluslararası danışman olarak yönetim kuruluna dahil edilmesine imza attı. Şirket, altyapı, enerji ve su sektörlerinde sürdürülebilir kalkınma için yenilikçi teknolojik çözümlerin uygulanmasına odaklanmaktadır.

1980'den 2000'e kadar, Bergé y Compañía çeşitlendirmeye ve uluslararası genişlemeye başladı. Toyota, Rolls-Royce, Ferrari veya Maserati gibi sayısız önemli onaylanmış anlaşma var. Yüzyılın başından günümüze şirket, diğerlerinin yanı sıra Kia, Subaru, Mitsubishi ve Infiniti gibi yeni markaların bünyesine katılmasıyla Bergé y Compañía'nın otomotiv bölümünde niteliksel ve niceliksel bir sıçrama yapmasıyla öne çıkıyor.  

Emilio Botín Sanz de Sautuola y García de los Ríos, Genel Müdür olarak birkaç yıl geçirdikten sonra, 1986 yılında babasının yerine Banco Santander'in başkanı olarak atandı. O zamandan beri Santander Group, İspanya, Avrupa ve Latin Amerika'daki en önemli finansal kuruluşlardan biri olarak büyümeyi ve genişlemeyi bırakmadı. 2014 yılında Emilio Botín Sanz de Sautuola ve García de los Ríos'un ölümü üzerine, Yönetim Kurulu oybirliğiyle Bayan Ana Botín'i yeni başkan olarak atadı.  

1936 yılında İspanya İç Savaşı ile birlikte şirketin bazı yöneticileri suikasta kurban gitmiş ve savaştan sonra silolarda ve fermantasyon alanında çeşitli onarımlar yapıldıktan sonra tekrar üretime geçmiştir. Sonraki yıllarda İspanya coğrafyasına yayılmış diğer küçük fabrikaların da satın alınmasıyla markanın genişleme aşaması başladı. 1969'da San Sebastián de los Reyes'te (Madrid) yeni bir fabrika faaliyete geçti ve 1982'ye kadar Madrid'deki ilk fabrika ile paralel olarak faaliyet gösterdi. İspanya'nın kuzeyine doğru genişleme 1968'de Zaragoza'daki bir fabrika ile başladı. Markanın en önemli yeniliklerinden biri olarak 1962 yılında geleneksel ahşap fıçıların yerini alüminyum fıçıya bırakmasının ve popüler litrona'nın kullanılmaya başlanmasının altını çizeceğiz. 1971'de, ürünleri paketlemek için ahşabın yerini plastik aldı. 1972'den başlayarak, Águila Dorada, Águila Imperial (1976) ve Águila Reserva gibi farklı bira spesiyaliteleri üretilmeye başlandı. Daha sonra bu türün öncülerinden olan ve Nijer adında özel bir siyah bira olan Águila Sin piyasaya sürülür. 80'lerde Águila Pilsener, Adlerbrau, Máster ve Buckler piyasaya çıktı, ikincisi İspanya pazarındaki lider alkolsüz bira oldu. 1984 yılında Heineken, Él Águila'nın %32 hissesini satın aldı ve 2000 yılında tamamı Heineken tarafından satın alınan Cruzcampo Group ile birleşti. Heineken, 1984 yılında El Águila'nın hisselerini satın aldığından beri, kademeli olarak yerini Amstel markası aldı ve 1992'de Águila Amstel olarak yeniden adlandırıldı. Yavaş yavaş Águila adı logodaki harflerden kayboluyor ve sonunda kayboluyor ve markanın adı Amstel olarak kalıyor. 2019 yılında şirket yönetimi, orijinal tariften ilham alarak El Águila'yı yeniden satışa çıkarmaya karar verdi ve tıpkı 1900 yılının birası gibi ilk filtresiz birayı piyasaya sürdü.

1885 yılında, Echevarría Hermanos şirketine bağlı Echevarría kardeşler (Federico ve José), 1896'da ölen babalarının tüm endüstriyel işlerini devraldı. ayakkabı çivilerinin mekanik üretimi için arazi (dünya çapında ihracat ile). 1894 yılında fabrikanın sahibi olarak Recalde, Frederick Siemens ile bir işbirliği sözleşmesi imzalayarak İspanya'daki ilk çelik fırınının ve çeşitli haddehanelerin kurulumunu gerçekleştirdi. 1901'de Federico, Santa Ana (Castrejana) yüksek fırın ve çekme bölümleriyle birlikte tel fabrikasını satın aldı. Bir demiryolu şubesi aracılığıyla Recalde fabrikası ile Santa Agueda Demir ve Döküm Fabrikası arasında bağlantı kurmayı başarıyor. Böylece, başlangıçtaki çelik kompleksi, makinelerin inşası ve onarımı için mekanik bir atölye kurarak genişletildi. 1902'de karısının ölümünden sonra Federico, en büyük oğulları (Juan ve Luis) ve sınırlı ortakları (kalan 1903 çocuğu) ile sınırlı ortaklık Federico Echevarría e Hijos'u (8) kurdu. Diğer Echevarría fabrikalarıyla birleşen şirket, Recalde'de 230 ve Castrejana'da 83 işçi çalıştırarak yıllık 2500 ton çelik üretimine ulaşıyor. Federico Echevarría e Hijos şirketi, 1920'de Sociedad Anónima Echevarría oldu. Şirket kendini kaliteli ve özel çeliklerin imalatına adamıştır ve piyasada HEVA adı altında görünür. Şirket, 780 çalışana ulaşana kadar kademeli olarak büyüyor. 1920'lerde yapılan yatırımlar, 1930-31 krizini görece kolaylıkla atlatmasını sağlar. İç Savaş'tan sonra, şirketin Bilbao şehir merkezine yakınlığı, ofislerin ve yeni fırınların kurulmasıyla Basauri'ye (1963) taşınmaya zorladı. Fabrika 1967 yılında faaliyete geçti. 70'lerde çelik sektöründe yaşanan krizden sonra Echevarría şirketi kamu sektörünün bir parçası oldu (1988) ve 2 yıl sonra Forjas y Aceros de Reinosa ile Acenor ile birleşti. Faaliyetlerin tam entegrasyonu 1994'te gerçekleşti ve bir yıl sonra, 2000 yılında yeni bir çelik fabrikasını faaliyete geçiren eski Echevarría de Basauri fabrikasının entegre edildiği grubun özelleştirme süreci gerçekleştirildi. Begoña'daki eski Echevarría fabrikasının yeri, endüstriyel kullanımının kanıtı olarak bir baca bırakarak halka açık bir park inşa etmek için Bilbao Şehir Meclisi tarafından satın alındı.

1969'dan başlayarak, José Entrecanales, 1974'te emekli olana kadar müdür ve onursal başkan olarak devam etmesine rağmen, şirketin komuta ve yönetimini devretti. 1981'de 82 yaşında emekli olana kadar danışman rolünü sürdürdü. . Entrecanales y Távora, SA, varlığı boyunca, metal köprü bölümlerinin betonarme diğerleriyle değiştirilmesi gibi yeni, giderek daha büyük ve karmaşık yapılara yönelik talebi karşılamak için ulusal ve uluslararası ekonomik duruma uyum sağlamak üzere gelişmeye çalıştı ( 40'lar). Entrecanales y Távora, SA şirketi, İspanyol Şirketlerinin Sanayileşmesi Planı, Avilés planı, REDIA planı gibi farklı kalkınma projelerinde belirleyici rol oynamış ve ayrıca Bakanlıkların genel merkezlerini inşa ederek inşaat alanına damgasını vurmuştur. mimar Antonio Perpiñá tarafından Madrid'de Sanayi ve Enerji ve Ticaret ve Turizm; ve özel: ticaret ve iş merkezleri, yarımadanın ve adaların kıyılarındaki oteller ve daireler (mimar Marrero Regalado tarafından Tenerife'deki Hotel Mencey veya Ángel Martín Fernández de la Torres'in bir projesinde Las Palmas'taki Santa Catalina) ), genel merkez resmi ve kurumsal (BBV'nin genel merkezi olarak hizmet veren Sáenz de Oiza tarafından tasarlanan bina veya Madrid'deki Miguel Oriol tarafından Torre Europa ve diğerleri), spor tesisleri, sağlık şehirleri, konut kompleksleri vb. Entrecanales y Távora, SA, kurulduğu andan itibaren İspanyol inşaat sektörünün önde gelen şirketlerinden biriydi ve 1997 yılında Cubiertas ve MZOV ile Acciona şirketinde birleşerek bugün de öyle olmaya devam ediyor. Cubiertas ve MZOV ile birleşmesinden sonra Acciona olarak ve bugün hala - 1997'den beri Cubiertas ve MZOV ile birleşmesinden sonra Acciona olarak

Otel grubunun başkanı, kurucusu Gabriel Escarrer Julià olmaya devam ederken, Gabriel Escarrer Jaume başkan yardımcısı ve CEO'dur.

1934'te Pepín Fernández, César Rodríguez ve diğer işadamlarıyla birlikte Sederias Carretas'ı kurdu. Yer genişliyor ve iç savaş sırasında bile korunuyor. Bundan sonra işletme bütün bir binayı kaplar. 1935'te Calle Preciados'ta bulunan bir arsa satın aldı ve 8 yıl sonra ilk Galerias Preciados'u açtı. 50'lerde diğer büyük mağazalardan gelen rekabet ortaya çıktı: Ramón Areces tarafından yönetilen El Corte Inglés. El Corte Inglés, 1962'de Barselona'daki mağazasının açılmasıyla genişledi. Galeriler Almacenes Jorba'yı (Jorba Preciados) satın aldı. Yetmişli yılların ortalarında, zaten yirmiden fazla merkezi vardı. Her iki şirketin farklı stratejileri (Ramón Areces elde edilen karlarla yeni merkezleri finanse ederken, Pepín Fernández büyüyebilmek için borç aldı), şirketin güçlü bir borçluluğuna neden oluyor. Ana alacaklısı: Urquijo bankası şirketin kontrolünü ele geçirir ve 1981'de Rumasa'ya satar. Pepín Fernández, ölümünden sonra (1982) şirketi yönetmeye devam etse de, artık aile kontrolü altında değildir. 1983'te Rumasa'nın kamulaştırılmasından sonra, Galerías Preciados özelleştirildi ve ödemelerin askıya alınmasının ardından 1995'te El Corte Inglés tarafından satın alındı. Pepín Fernández, profesyonel kariyeri için 1972'de İşyerinde Liyakat Madalyası aldı.              

Arturo Fierro-Viña, aile finans grubuna bağlı banka ve şirketlerin 29 yönetim kurulunda yer aldı. Öne çıkardığımız en önemli pozisyonlar olarak: Naviera Fierro başkanı, Banco de Finanzas, Fasa-Renault, Taurus Ediciones; Banco Ibérico'nun Başkan Yardımcısı ve CEO'su; Financiera Fierro Başkan Yardımcısı; Industrias Cemar, Compañía Trasatlántica Española ve Compañía Ibérica de Valores üyesi. 1977'de Arturo Fierro, Banco Ibérico'yu satın aldığında Merkez Bankası'nın yönetim kuruluna katıldı.

Ignacio Fierro-Viña, 3 erkek kardeşin en küçüğüydü. Aile finansal holdingiyle bağlantılı banka ve şirketlerin 28 yönetim kurulunda yer aldı. Kardeşleri gibi, 1961'de babasının ölümünden sonra Latin Amerika'da tütün, kibrit ve alkollü içkilere adanmış şirketlerin başındaydı. Venezuela'da Venezüella Fosforera'nın başkanı ve Banco Exterior de Caracas'ın büyük destekçisiydi.

Ayrıca kardeşi Alfonso gibi Banco Ibérico'nun ve Cointra'nın, Cementos Triefierro'nun, Compañía Auxiliar de Fósforos'un, Ibérica de Electrodomésticos'un, Cervantes'in, Atlantic Commercial Union'ın başkanıydı; Fosforera Española'nın Başkan Yardımcısı; Petroliber direktörü; Anglo-Spanish Portland Cement Company, Santa Comba Mining Company, Financiera Fierro, İspanyol Özel Çimento Şirketi El León ve Campsa'nın üyesi.

Diğer 2 erkek kardeşi gibi, Banco Ibérico'yu bünyesine kattıktan sonra (1977) Merkez Bankası'nın direktörlüğünü yaptı. Amerikan yatırımları ve bizzat yönettiği İspanyol şirketleri Cointra ve Camping Gas'ı elinde tuttuğu için, kriz ve mali sorunlar onu kardeşleri Arturo ve Alfonso'dan çok daha az etkiledi. 1990'da New York'ta küçük bir banka açmayı başardı.

O zamandan beri şirket, Iberostar markasıyla (1983), ilk olarak Kanarya Adaları'ndaki ilk otelini (1987) ve Mallorca'da (7) 1990 oteli daha açarak büyümesini durdurmadı. Bir yıl sonra Miguel, İspanya'ya ait ilk yurtdışı tur operatörünü (Sunworld) kurdu ve şirket, Karayipler ve Meksika'daki ilk Resort otelleriyle uluslararasılaşma aşamasına başladı.

Şu anda, Joaquín'in varisleriyle yapılan resmi anlaşmanın ardından Jesús Franco'ya ait. Jesús tarafından satın alma, şirketin oyun endüstrisindeki liderliğini sürdürmeye yönelik kurumsal bir stratejiye yanıt veriyor.

Pedro Gandarias, eşinin akrabaları ve sektördeki diğer önemli işadamlarıyla birlikte 1882'de Sociedad Anónima Metalurgia y Construcciones "La Vizcaya"nın kuruluşuna katıldı. Bu şirket, Altos Hornos de Bilbao ve La Iberia ile birlikte kurulacak. gelecekteki şirket Altos Hornos de Vizcaya'nın matrisi. Altos Hornos de Vizcaya şirketi, Pedro Gandarias'ın ölümünden bir yıl sonra 1902'de kuruldu ve Baracaldo ve Sestao'da bulunuyordu. Şirketin Cantabria, Asturias, Almería, Murcia ve Guadalajara'ya dağılmış çeşitli madencilik tesisleri ve küçük fabrikaları vardı. Vizcaya'daki diğer madenlerle birlikte birçok yardımcı şirketi de vardı. 1980. yüzyılın ikinci yarısında Altos Hornos de Vizcaya, Valensiya Topluluğu (Altos Hornos del Mediterráneo) ve Navarra'ya yayıldı. Şirket, 11.000'de 1996'den fazla doğrudan işçiyle güçlü bir endüstriyel dönüşüm geçirdi ve nihayet Temmuz XNUMX'da son tesislerini kalıcı olarak kapatmak zorunda kaldı.      

Mart 2004'te Şirketin CEO'su olarak atandı ve bir yıl sonra Genel Hissedarlar toplantısı onu Ebro Puleva'nın İcra Başkanı olarak atadı. Grup, farklı ulusal ve uluslararası alım/satım operasyonlarının ardından, şirketin dünya çapında kontrol ettiği ve Ebro Foods olarak yeniden adlandırılan işine odaklanmak için SOS'u satın aldı. Antonio Hernández Callejas, Ebro Foods'un Başkanlığına ve aynı zamanda birçok Grup şirketinin Yönetim Kurulu üyeliğine atanmıştır. Ebro Foods Group, İspanya'nın lider gıda şirketi, dünyanın lider pirinç şirketi ve dünya çapında ikinci en büyük taze makarna ve kuru makarna üreticisi haline geldi. Grup, diğerleri arasında Brillante, SOS veya La Fallera gibi bazı tanınmış markalara bağlıdır. Ebro Foods, önemli bir uluslararası genişleme sürecinin baş kahramanı olmuştur. Ayrıca, kârlı olmayan ve uluslararası düzeyde liderlik konumuna ulaşmasına izin vermeyen işletmelere yatırım yapmaktan vazgeçmek ve durdurmak için yeniden düzenlenmiştir. Şirket, pandeminin son aylarında ev tüketimindeki artış sayesinde satışlarını %2020 artırarak ve %15 daha fazla (36 milyon avro) kazanç elde ederek 192 yılını tarihi bir sonuçla kapattı. Ebro Foods, ABD'nin lider kuru makarna markası Ronzoni'yi satın almak üzere. Şirketin bu operasyonla birlikte 100 milyon avronun üzerinde kar elde etmesi bekleniyor.

90'ların sonunda Karayipler, Kuzey Amerika, Afrika ve Avrupa'ya yapılan geziler pekişmeye başladı. 2003 yılında Halcón Viajes, Viajes Ekvador'u satın aldı. Buna ek olarak, şirket aşağıdakiler gibi birçok açıdan öncü olmuştur:

• Bir gazetede sayfa ilanı yayınlayan ilk seyahat acentesi.
• Televizyona ilk reklam koyan.
• Karayipler'de "Her Şey Dahil" formülünü ilk uygulayan.

Aile soyları, onların bağlantıları ve bölgeye yayılmış işleriyle şimdiye kadar görülmemiş güç bağlantıları biliniyor. Okuyucu, inşaat ve motor dünyasının kodamanlarını temsil eden isimleri, ilaç ve gıda endüstrisi ile bağlantılı ünlü soyadları, medyayı ve elbette La Caixa ve Barça'nın önemli bir rolü olduğunu tanıyacaktır.

---

Kitap ayrıca, iktidar alanlarıyla bağlantılı kötü şöhretli cinayet ve adam kaçırma vakalarına çok ilginç bir bölüm ayırıyor. Son yıllarda Katalonya'daki güç yapılarını görünür kılma ve mevcut toplumumuzu nasıl etkilediklerini görme girişimi olan Büyük Örümcek Ağı adlı bir çalışmaya bakıyoruz.

Amazon'da kitap satın alın

ispanyol versiyon	Katalan versiyonu

1916'da, başlangıç ​​sermayesi 100 milyon eski peseta olan Transmediterránea şirketini kurdu. Şirket birkaç nakliye şirketini entegre etti ve Balear Adaları ile Fas arasındaki iletişimi ve Levante'deki kabotaj trafiğini kontrol etti. İç savaştan sonra, Barcelona Traction'ın satın alınması ve ardından FECSA'yı kurması başta olmak üzere birçok önemli mali operasyon gerçekleştirdi. 1955'te bilim ve kültürü desteklemek için Juan March Vakfı'nı (Rockefeller veya Carnegie gibi diğer vakıfların taklidi) kurdu.

1977'de Ortega, Inditex Group'un şu anki genel merkezi olan Arteixo'da (A Coruña) ilk fabrikalarını kurdu. Sonraki yıllarda Zara tüm ülkeye yayıldı ve Ponferrada (León) Galiçya dışında açılan ilk fabrika oldu (1978). 80'lerde Zara, İspanya topraklarında hızla büyüdü. 1984 yılında ilk lojistik dağıtım merkezi (Arteixo) açıldı ve 1985 yılında Grubun Holding şirketi Inditex kuruldu. 1988 itibariyle, Zara'nın uluslararası genişlemesi Porto (1988), New York (1989) ve Paris'te (1990) mağazalar açarak başladı. 1991 yılında Pull&Bear ve Massimo Dutti, Inditex Grubuna katıldı. 1998'de Bershka ve 1999'da Stradivarius'a katıldı. 1992'de Zara ilk mağazasını Meksika'da açtı ve 1993'te Yunanistan'da açtı. Bugün dünyanın her yerinde Zara mağazaları var. Zaten 2001. yüzyıldayız, 1 yılında Inditex Grubu halka açıldı (2003 milyar peseta değerinde). Aynı yıl, şirket Oysho kadın iç giyim mağazasını açtığında. 2008'te Zara Home mağazası açıldı ve 2005'de Uterqüe'nin şu anki icra başkanı, Inditex'in CEO'luğundan (2011-2011) CEO'luğa (XNUMX-...) giden Pablo Isla, Amancio Ortega, kurucu ve ana hissedar. , başkanlık görevinden istifa eder. ?  

1980 yılında şirket, ülke çapında ilk kez yağsız ve yarım yağlı sütün ilk markasını ticarileştirdi. Ayrıca grup, Bezoya maden suyunun ticarileştirilmesi (1974) veya Zumosol (1986) gibi diğer sektörlerle de işini çeşitlendirmeye başladı.

2005 yılında Polanco, İspanya'nın en zengin üçüncü kişisi olarak kabul edildi ve 2006 yılında Forbes dergisi onu 258. sırada dünyanın en zenginleri listesine dahil etti. Cuatro veya Digital+ ödemeli televizyon platformu gibi şirketler dahil. SER'in yanı sıra İspanya'da Los 40 maines ve Cadena Dial ve Kolombiya'da Radio Caracol gibi önemli müzik radyo istasyonlarına sahipti.

Şirket, 1914 yılında kurucusu Antonio Puig SA adıyla başladı ve o zamandan beri işini her zaman kozmetik ve parfümlere odakladı. 1922'de Puig, ilk İspanyol yapımı ruj olan Miladu'yu pazarladı. 40'larda şirketin en sembolik ürünlerinden biri olan Agua Lavanda Puig kokusunu pazarlamaya başladı. Bu yıllarda şirket, Barselona'nın popüler mahallesi Gràcia'ya taşındı. İlerleyen yıllarda şirketin başına kurucunun 4 oğlu geçer. Antonio ve Mariano parfümeri üzerine, José María çeşitlendirme üzerine ve Enrique kurumsal ilişkiler üzerine odaklanıyor. Şirket, ilk delegasyonunu Amerika Birleşik Devletleri'nde (1959) ve daha sonra Paris'te (1968) oluşturarak uluslararası alanda genişlemeye başladı ve bu sırada İspanyol tasarımcı Paco Rabanne şirkete katıldı. 1976'da şirket Chartres'te (Fransa) bir fabrika kurdu ve 1987'de Paco Rabanne'nin moda evini kesin olarak satın aldı. Şirketin uluslararası genişlemesindeki en önemli anlardan biri, moda tasarımcısı Carolina Herrera ile New York'ta (1980) tüm kokularını yaratmak ve pazarlamak için varılan anlaşmadır. 1995 yılında Puig, Carolina Herrera moda sektörüne katıldı. 1997'de kurucunun torunu Marc Puig, şirketin icra başkanıdır ve Antonio Banderas Fragrances markasının yaratılması ve pazarlanması için Antonio Banderas ile bir anlaşmaya varır. 1998 yılında şirket Nina Ricci markasını satın aldı. 1999'da Puig ailesi şirketi yeniden kurdu ve adını Puig Beauty & Fashion Group olarak değiştirdi ve aynı yapıda üç iş koluna sahip oldu: moda, kozmetik ve parfümler. Şirket, art arda gelen yıllarda büyümeyi ve genişlemeyi bırakmaz, en alakalı gerçeklerden biri, 2008 yılında şarkıcı Shakira ile kendi adıyla bir koku geliştirmek için varılan anlaşmadır. 2009 yılında şirket, Valentino (2010) ve Jean Paul Gaultier gibi yeni firmaları bünyesine katarak orijinal ismine geri döndü. İlk marka 2018'de Fransız L'Oreal şirketi tarafından kendisinden alınacaktı. İkincinin (Jean Paul Gaultier) çoğunluk hissedarı olurken. Şirket yüzüncü yılını (2014), L'Hospitalet del Llobregat'taki Plaza de Europa'da Torre Puig adlı yeni bir genel merkezin açılışını yaparak kutluyor. Son yıllarda şirket, Dries Van Noten gibi yeni markaların büyümesini tercih etti ve Penhaligon's ve L'Artisan Perfumeur'ün gelişimini destekledi. Ayrıca şirket, Eric Buterbaugh Los Angeles'ın çoğunluk satın alımını tamamladı ve güzellik işini geliştirmek için Christian Louboutin ile bir anlaşmaya vardı.

?Başlangıçların oldukça karmaşık olmasına rağmen, Benigno Arce ve diğer birçok iş profesyonelinin desteğini almak, şirketin ihtiyaçlarını karşılamasını ve ilerlemek için gerekli hammaddeleri elde etmesini sağlıyor. Şirket, başlangıçta Santander'de hırdavat mağazaları tedarik etmeye adanmış olarak 1874'te faaliyete geçti. Forjas de Buelna'nın evrimiyle ilgili veriler olarak elimizde: 1877'ye kadar Quijano, Torrelavega'dan Los Corrales de Buelna'ya, biri Espartero adlı 2 boğa midillisinin çektiği bir arabayla her gün seyahat ediyordu. Yeni Montaña Quijano Derneği. 1880'de atölyelere genel aydınlatma kurdu ve 1881'de telefonu endüstrilerine tanıttı. 1883'te Quijano bir un fabrikası satın aldı ve binasında bir tel haddehanesi ve bir çekme fabrikası kurdu. Böylece, Fransa ve İngiltere'den ipuçları üretmek için hammadde ithalatından kaçınılır. 1892'de bazı yapay şelalelerden daha fazla hidrolik enerji elde etmeyi başardı. Emeklilik ve kazalar için bir fon bahşedilmiş bir işçi kooperatifi kurar (İş Kazaları Kanunu'ndan 8 yıl önce). Aynı zamanda tüm çalışanları için ucuz evlerin inşasını teşvik eder. 1899'da Santander'de Altos Hornos de Nueva Montaña şirketini kurdu ve ilk başkanı oldu. Santander-Bilbao demiryolu ve Cantabria demiryolunun yöneticisi ve kurucusu olmasının yanı sıra. Quijano, 25 yaşında eyalet milletvekiliydi ve birkaç kez Senatör olarak Cantabria'yı temsil etti yılında şirketin Buelna vadisine bitişik kasabalardan 1906'den fazla işçisi vardı. José María Quijano, Forjas de Buelna'yı depolar, binalar ile tamamladı ve 600 kilometreden uzun bir demiryolu ile şelalelere katılmaya geldi. Şu anda José María Quijano Fernández-Hontoria'nın soyundan gelen yedi aile kolu var: Quijano Otero, Díaz de Bustamante Quijano, Quijano González-Camino, Mazarrasa Quijano, Quijano Secades, Quintana Quijano ve Quijano Agüero.

Gestamp, küçük bir yerel damgalama tedarikçisi olmaktan, ana otomobil üretim merkezlerinde faaliyet gösteren küresel bir şirkete dönüştü. Dünya çapında 24 ülkede mevcuttur ve otomobil için metalik bileşenlerin tasarımı, geliştirilmesi ve üretimine adanmıştır. Giderek daha güvenli ve daha hafif olan ve dolayısıyla enerji tüketimi ve çevresel etki açısından daha iyi araçlar elde etmek için yenilikçi bir tasarıma sahip ürünlerin yaratılmasında uzmanlaşmıştır. Şirket şu anda kurucunun oğulları Francisco José Riberas Mera ve Juan María Jon Riberas Mera tarafından yönetilmektedir. Yaklaşık 50.000 çalışanı vardır ve cirosu 8548 milyon Euro'ya ulaşarak zamanının bir kısmını en son teknolojileri araştırmaya ve geliştirmeye ayırır.     ?       Gestamp İspanyol uluslararası bir gruptur Otomotiv Mühendisliği. Şirket, otomobiller için metal bileşenlerin tasarımı, geliştirilmesi ve üretimine adanmıştır. Gestamp 1997 yılında kuruldu. Francisco Riberas Pampliega küresel bir tedarikçi olma hedefiyle. Şirket şu anda kurucunun oğulları tarafından yönetilmektedir. Francisco José Riberas Mera y Juan Maria Jon Riberas Mera, dünya çapında 22 ülkede faaliyet göstermektedir ve 100'den fazla üretim tesisi ve 13 Ar-Ge merkezine sahiptir. Aralık 2018 itibarıyla işgücü, 43.000 milyon ciro ile 8.548'den fazla çalışandan oluşuyordu.¹?²?

1981'den itibaren Francisco Roig, Juan, Fernando ve Francisco'nun oğulları şirketi İspanya'daki en büyük başarı öykülerinden biri haline getirmek için devraldı. Mercadona'nın şu anda İspanya topraklarında 75000'den fazla çalışanı ve 1300'den fazla ofisi bulunmaktadır. Mercadona'nın başarısı, kaliteli ürünleri uygun fiyatlarla (beyaz etiket) sunmaktır. Mercadona'ya şu anda Juan Roig Alfonso başkanlık ediyor. 1972'de Francisco Roig Ballester ayrıca Castellón'daki Almassora kasabasında Pamesa seramiklerini kurdu. İspanya'da en çok karo satan ve seramik satışında dünyanın en bilinen şirketlerinden biri olan Pamesa Group'u doğuracak ana şirkettir. İspanya'da 1150 çalışanı bulunan Pamesa, Arjantin, Brezilya ve Portekiz gibi ülkelerde yıllık 500 milyon Euro'luk cirosu ile varlığını sürdürmektedir. Pamesa Group'a şu anda Fernando Roig Alfonso başkanlık ediyor. Roig ailesi, profesyonel spor alanında da tanınmaktadır. Fernando Roig, Villarreal CF'nin en büyük hissedarıdır ve zamanında Pamesa Valencia'nın basketbol için en büyük hissedarı ve Valencia CF'nin önemli bir hissedarıydı.          

400 metrekarelik bu küçük atölye/depo, ülke genelinde 50'den fazla merkeze sahip gerçek bir metal dönüştürme ve dağıtım holding şirketinin kökeniydi. Fransa ve Polonya'da çilingir veya otomotiv endüstrisi gibi farklı sektörler aracılığıyla demir ve çelik dağıtabilen yan kuruluşlara sahip olmanın yanı sıra. Ros Casares Group'un gerçek büyümesi, 1959'da, Franco hükümetinin doğrudan devlet fabrikalarından metal satın alma yasağını kaldırmasıyla geldi. O yıl, Ros Casares'in karı 250 milyon pesetaya (1,5 milyon Euro) yükseldi. Sonraki on yıllarda Ros, toptan çelik dağıtımını sürdürdü ve donanıma ayrılmış bir dizi mağaza açtı. Böylece dönüşüm sanayi, makine pazarlama ve otomobil yan sanayi sektörüne girmiştir. Ros Casares, Bask Aristrain gibi büyük İspanyol gruplarıyla ve Thyssen (1984) gibi uluslararası gruplarla ittifaklar kurar. Ros Casares Grubu kademeli olarak Francisco'nun oğulları (Francisco Juan ve Germán Ros García) tarafından yönetilmeye başlandı ve krizden ciddi şekilde etkilendi. Aristrain, 50 yılında şirketin %1990'sini satın aldı, ancak aile bu %50'yi 8 yıl sonra Arcelor şirketinden geri alacaktı. Buna ek olarak, Francisco Ros Casares, Valencia CF ile çok yakından bağlantılıydı ve 1973'te kulübün başkanı oldu. mevcut spor şehri ve aynı zamanda, 2012'de ortadan kaybolmadan önce İspanyol kadın basketbolunun seçkinlerine ulaşarak, adı Ros Casares Valencia olarak değiştirilen Godella Basketbol Kulübü'nü de satın aldı.

1970'den itibaren şirketin adı Papelera de Leitza SA olacak ve bu şirket Sarrió, Compañía Anónima de Papeles SA ve Eurokote SA'nın kendisini hammadde elde etme, kağıt üretimi ve dağıtımı sürecine adaması tarafından devralınmasının sonucu olacak. Grubu oluşturan tüm şirketler, Berrobi ve diğer yerlerdeki fabrikalarında temel kağıtta kendi kendine yetme eğilimindedir. Badajoz ilinde okaliptüs tarlaları başlatarak ağaçlandırma taleplerine bile yanıt veriyor. Şirket, doğrudan tüketiciye satışlara kadar uzanan çok sayıda yan kuruluş geliştirdi. Avrupa, Küçük Asya, Afrika ve Amerika'da 43 ülkeye ihracat yapmıştır. 1989'da "Cartiere Saffa" (İtalya) ile birleşti. Yeni şirketin %65 İspanyol, %35 İtalyan iştiraki bulunuyor. Bir yıl sonra "Cartiere Saffa" sermayenin %49'una sahip oldu ve Alman "Feldmühle" firmasının %4,9'unu satın aldıktan sonra şirketi kontrol etmeye devam etti. 1991 yılında şirket, "Sarrió, Papel y Celulosa" olarak yeniden adlandırılan "Torraspapel" grubu tarafından satın alındı. 1997-1999 yılları arasında Lecta Grubu bünyesine katılmıştır.

Segarra ayakkabısının tarihi, şirketin 1882'de kurulmasıyla başlar. Segarra'nın adına eklenmiş bir sıfat vardır: itibar. Bu itibar, işçilik, garanti, güvenlik, yenilikçilik ve kalite anlamına gelir. Ailenin ayakkabı yapımında uzmanlaşmış büyük ustaları vardı. Yılda milyonlarca çift ayakkabı ve bot üreterek yıllarca Avrupa'nın en büyük ayakkabı mağazalarından biri haline geldiler.

Şu anda Calzados Segarra, markayı kendi tasarımıyla sağlamayı başardı ve uluslararası alanda genişlemeye devam ediyor. Seçkin satış noktalarında bulunmaktadır ve Avrupa pazarlarında askeri, güvenlik, hırdavat, tarım, işçilik veya gayri resmi/gündelik gibi sektörlerde yüksek kaliteli bir marka olarak referans marka olarak sağlamlaşmaktadır.

Luis'in kuzeni Inocencio Figaredo Sela da Banesto'nun bir yöneticisiydi ve Asturias sanayi ve finans burjuvazisinin en önde gelen ailelerinden birinin görünür liderlerinden biriydi. Luis Sela Figaredo'nun babasının Mieres'li Banca Sela'nın kurucusu ve Oviedo ve Gijonés de Crédito bankalarının hissedarı olduğu ve bunların tümü 1903'larda Banesto tarafından satın alındığı ve çok sayıda madenciliğin destekçisi olduğu belirtilmelidir. mülkiyeti aile tarafından 1969'da devlet şirketi Hunosa'ya devredilen bir Fransız Mina Tres Amigos grubundan XNUMX'te satın alınmasından sonra işletmeler ve sanayi.

Banco Popular, Banco de Andalucía, Banco de Castilla, Banco de Crédito Balear, Banco de Galicia ve Banco de Vasconia gibi çeşitli bölgesel bankaları kontrol etmeye geldi. Valls, 2004'dan beri kardeşi Javier ile paylaştığı finans grubunun başkanlığını 1989 yılında Ángel Ron'a devretti. Buna rağmen, hissedarlar genel kurulu toplantılarına başkanlık ederek kuruluşla bağlantılı olmaya devam etti. Banco Popular, Haziran 1'de sembolik bir meblağ olan 2017€ karşılığında Banco Santander'e satıldı. Bu gerçek, iflas nedeniyle binlerce hissedarı etkiledi. El Popular nihayet Eylül 2018'de Banco Santander tarafından emildi.

Şirket, güçlü bir aile aksanına sahip olmaya devam ediyor. Pedro Velasco'nun 3 oğlu (kendisinin de 2 kızı var), distribütörlük yapan Laminados Velasco ve varlık yöneticisi Cosimet olmak üzere 2 şirkete ayrılan Grubun şu anki direklerini oluşturuyor. Çelik dağıtımı, gayrimenkul ve sigorta sektörlerine ek olarak, Velasco ailesi yenilenebilir enerjilere güçlü bir bağlılık göstermiştir ve mevcut zorlukları, geçmiş performansıyla desteklenen ödeme gücü, finansal gücü ve prestijini korumaktadır. Ayrıca Cosimet, uluslararası genişlemesini güçlendirerek stratejik pazarlarda çeşitlendirmeyi ve büyümeyi derinleştirmeye devam etmeyi planlıyor.

1987'de Banco Bilbao'nun Banesto ile birleşme girişiminin müzakerecilerinden biriydi. Banco Vizcaya ile birleşmeye aktif olarak katılmanın yanı sıra. 1988'de Ybarra, yeni bankanın (BBV) başkan yardımcılığına seçildi. 1990 yılında iki banka arasındaki birleşme dönemi sonunda başkan olarak önerildi. Göreve geldiğinde, kuruluş yurtdışında büyük bir büyüme yaşadı ve İspanyol bankaları sınıflandırmasında en üst konuma ulaştı. BBV, Seville Universal Exposition (1992) gibi önemli etkinliklerin sponsoru oldu ve Repsol, Telefónica ve Iberdrola gibi şirketlere hissedar oldu. Ayrıca Latin Amerika'da çok sayıda yatırım yaptı.

On yılın son yıllarında Ybarra, BBV'nin Argentaria ile birleşmesine öncülük etti. Ortaya çıkan BBVA Bank, yalnızca BSCH'yi (Banco Santander Central Hispano) geride bırakarak, ülkedeki sektördeki en büyük ikinci operatör oldu. Ybarra, 18 Aralık 2001'de istifasını sunana kadar (Francisco González ile birlikte) yeni bankanın eş başkanı seçildi. BBVA Vakfı eşbaşkanlığı ve Repsol başkan yardımcılığı görevlerini sürdürdü. 2002 yılının ilk aylarında Jersey'deki gizli BBV hesapları skandalına karıştığı iddiasını öğrendikten sonra kurumla ilgili tüm görevlerden istifa etti.